مشاوره روانشناسی کودک فردا > تربیت کودک > ۳ سال به بالا

۳ سال به بالا

 

 

 

گفتگو با کودک در مورد سیگار

5111با کودک حساس خود چگونه رفتار کنم؟

90چگونه بخشندگی را به کودکم آموزش بدهم؟(سن۳تا۴سال)

کمک به کودک برای سازگاری با نوزاد جدید

 ۶ راه حل برای وقتی کودکتان می گوید هیچکس من را دوست ندارد!

دوست خیالی کودکان دوست خیالی کودکان

کودک و لباس پوشیدن

هیجانات و احساسات فرزندانمان را بهتر بشناسیم

راه هایی برای افزایش اعتماد به نفس کودکانمان

مشکل دوست یابی و نگه داشتن دوست درمیان کودکان

درمان ترس کودکان

  درمان تیک در کودکان

رفتار با دوقلوها

آشنایی با ۱۰ روش تشویق کودک به خوردن سبزیجات

نگاهی به بیماری بی‌اختیاری مدفوع در کودکان

 پاسخ به کنجکاوی های جنسی کودکان

تربیت کودک

 قلدران کوچک را تربیت کنیم!(تربیت کودکان پرخاشگر)

 کودکان ۴ تا ۶ ساله را بهتر بشناسیم

چگونه با دزدی کودکان روبه رو شویم؟

بایدها و نباید‌های کودکانه در استفاده از تکنولوژی

کابوس ها و وحشت شبانه در کودکان

اضطراب جدایی در کودکان، آیا کودک شما به راحتی به مهد کودک و یا مدرسه می رود؟

اضطراب امتحان و مقابله با آن

دلایل بی اشتهایی و استفراغ صبحگاهی کودکان

چرا بعضی از کودکان فحش می دهند؟

دندان قروچه کودک

چند پیشنهاد ساده تا کودکتان را برای ورود نوزاد جدید آماده کنید

چگونه استعدادهای پنهان کودکم را کشف کنم؟

۳۰ comments

  • رهگذر

    با سلام ٰ پسری دارم سه سال و نیمه تک فرزندمونه ٰ حلتهای پرخاشگرانه داره ٰ در ارتباط برقرار کردن با همسالاناش مشکل داره ٰ دوست داره مرکز توجه باشه ٰ بیشتر بازیها و فیلمهای خشن دوست داره ٰ برخی کارتونها یا فیلمهای کودکان را بارها و بارها مکررا نگاه میکنه طوری که ما تمام صحنه های فیلم را حفظ شدیم ولی باز برایش تکراری نمیشن و البته این موضوع برای همه فیلمها صدق نمیکنه و همچنین در مورد فیلمهای خشن نیزالزاما صدق نمیکنهٰٰ مورد بعدی شکستن اسباب بازیهاست که در کمترین فرصت اونارو داغون میکنه سعی کردیم از اسباب بازیها و فیلمهای خشن دورش کنیم ولی باز حالتهای پرخاشگرانه بصورت داد زدن در رفتارش میبینیم ٰ با توجه به موقعیت شغلی کمتر در خانه حضور دارم و مادر خانواده نیز حالتهای افسردگی و اضطراب را دارد که البته تحت درمان است ٰ با توجه به این موارد به شدت نگران آینده پسرم هستم ممنون میشم پاسخ در صورت امکان به ایمیل بنده نیز ارسال گردد . سپاس از مهربانی و همیاری شما یاوران

    • کودک فردا

      در پاسخ به رهگذر
      با سلام
      با توجه به شرایطی که فرمودین نیاز به بررسی بیشتری است. ولی به صورت کلی سعی کنید با مهارت های والدینی درست احساس امنیت را در کودک بیشتر کنید و اجازه دهید خشم هایش به طریقی درست تخلیه شود از طریق بازی درمانی. و صد البته به هیچ عنوان برنامه های خشن نبیند که باعث تشدید رفتارهای پرخاشگرانه خواهد شد. با مشاورین ما در تماس باشید خصوصا مادر کودک تا آموزش های لازم در زمینه مهارت های کنترل خشم کودکان و بازی های درمانی مناسب برای کودکتان را دریافت کنید…

  • الهام

    سلام من مادر پسری ۳٫۵ هستم . من از ساله قبل پسرم رو به مهد کودک می بردم . اوایل خیلی خوب بود. ولی یه مئت با بد قلقی می رفت مهد تا الان که عادت کرده . جدیدا” خیلی فحش می ده . این خیلی برام اسفناکه چون برام مهمه که مودب باشه . چیزهایی رو که بیرون یا تو خونه یا مهد یا تلوزیون میشنوه کامل تکرار می کنه . می دونه حرفی که می زنه زشته ولی بازم تکرار می کنه . می شه لطفا” راهنماییم کنید . ممنون

    • کودک فردا

      در پاسخ به الهام
      با سلام
      در مورد فحش دادن باید منبع و الگو را حذف کرد و سپس با بی توجهی سنجیده و جایگزین های مثبت احتمال تکرار را کم کرد. برای بررسی بیشتر با مشاورین ما در تماس باشید.

  • سحر

    سلام دخترم چهار ساله است واسم مشکله که براش توضیح بدم چطوری از خودش دفاع کنه که کسی ازش سو استفاده نکنه به صورتی که ذهنش رو درگیر این مسایل نشه،میشه لطفا راهنمایی کنید

    • کودک فردا

      در پاسخ به سحر
      با سلام
      چون کودک در دوره اعتماد و امنیت قرار دارد باید بدون ایجاد هیچ گونه ترسی با جملاتی واضح و ساده به صورت گام به گام مسائل ایمنی مختلف را با کودکتان در میان بگذارید . بدین منظور با مشاورین ما در تماس باشید…

  • راضیه

    سلام، لطفا راهنمایی کنید؛من دو دختر ۲ و ۴ ساله دارم که دائما با هم دعوا میکنند سر هر چیزی مثلا اسباب بازی هاشون،کوچیکه میگه همه چیز برای منه،بزرگه هم دایم لجبازی میکنه و دعواشون میشه.
    اخیرا میبرمشون مهد،بدتر شدند از بچه های دیگه هم یاد گرفتند که وسایلشونو به همدیگه ندهند،باید چه رفتاری باهاشون داشته باشم؟

    • کودک فردا

      در پاسخ به راضیه
      با سلام
      در مورد کودک ۴ سالتان می توانید از طریق قصه ها و بازی های نمایشی مفاهیمی مثل رعایت نوبت و اشتراک وسایل و همکاری با هم را آموزش دهید. ولی به هر حال باید کودکانتان حریم شخصی خود را داشته باشند و از طریق مدیریت درست شما و حواسپرتی برای کودک کوچکتر مانع از بالا گرفتن دعواها شوید…برای راهنمایی دقیق تر با خطوط ما در تماس باشید.

  • سودابه ج

    با سلام
    ممنون می شوم اگر به مشکلم ازطریق ایمیل پاسخ دهید.
    با پسر ۱۰ ساله ام بسیار مشکل داریم. اصلا به حرفهای من گوش نمی دهد. کلاس چهارم است و بسیار درسهایش سخت شده علاوه بر اینکه مدرسه اش را هم امسال عوض کردم. فشار شدیدی از نظر درسی رویش است و اینکه از وضعیت تغییر مدرسه هم ناراحت است. البته سالهای گذشته و در موارد غیر درسی هم به حرفهای من توجهی ندارد اما امسال دیگر وحشتناک و تحملش برای من ناممکن شده از حرف زدن من خوشش نمی اید. ادای من را درمی آورد گوشهایش را می گیرید تکالیفش میماند برای آخر شب کار من شده همش غر زدن پدرش هم درگیر شده و دائم درحال تنبیهش هستیم. هیچ قدمی بر نمی دارد که ما تشویقش کنیم. تنبیه محرومیت از کارتون و کامپیوتر که ازابتدای مهر درحال اجراست و فایده نداشته. رابطه مون وحشتناکه و من دیگه میخوام از شدت استرس و ناراحتی بمیرم خسته و کلافم. احساس می کنم کاملا پسرم را از دست دادم. هیچ قدمی برنمی داره که باعث خوشنودی ما و خودش باشه . هیچ وظیفه ای را انجام نمی ده. به یادگیری هیچ چیزی علاقه نشون نمی ده. اصلا انگیزه نداره حتی انگیزه زنده بودن … باتوجه به اینکه ازنظر بهره هوشی بسیار خوب است و خود من در درسهایم موفق بودم و پدرش هم الان فرد موفقی است اگرچه درجه یک نبوده در مدرسه اما پرتلاشو وظیفه شناس است و درقبال کارهایش مسئولیت پذیری بالایی دارد. خواهش خواهش خواهش کمکم کنید دارم دیوونه می شوم

    • کودک فردا

      در پاسخ به سودابه ج
      با سلام
      دوست عزیز نیاز به بررسی بیشتری است. باید وضعیت روانی کودک نیز بررسی شود گاهی نافرمانی ها و مخالفت ها ریشه هایی مثل افسردگی ،اضطراب و مسایلی از این دست خواهد داشت. جارو جنجال و دعوا کردن وضعیت را بدتر خواهد کرد باید به آرامی و رو به جلو در حرکت بود. باید احساسات کودک را در نظر بگیرید و از نصیحت زیاد پرهیز کنید. نگران نباشید،با عوض کردن مسیر تغییراتی شروع خواهد شد. کودک باید درک کند شما مقابلش نیستید بلکه کنارش… با مشاورین ما در تماس باشید.

  • سوگند

    باسلام رفتار دختر سه ساله ام معضل ذهنی شده واسم من شاغل هستم کوچکتر بود پیش خانوادم بود مادرم ازش نگهداری میکرد امسال تصمیم گرفتم مهد کودک گذاشتمش اوایل خیلی خوب بود ذوق داشت منتها الان اینقدر اذیتم میکنه تاببرمش مهد خیلی گریه میکنه البته خصلت دمدمی مزاج داره واسه یه مدت از یه چیز خوشش میاد بعد دلش میزنه بخدا نمیدونم چکار کنم حتی به مربیشم گفتم میگه خیلی لوس و خودخواهه ولی راه حلی پیش روم نمیذازن خدا خواست سایت شما رو دیدم امیدوارم راهنمایی ام کنید ممنون میشم

    • کودک فردا

      در پاسخ به سوگند
      با سلام
      برای راهنمایی نیاز به اطلاعات دقیقتری در مورد دختر شما می باشد ولی به صورت کلی کودک تا کنون توسط مادربزرگ نگهداری میشده و ممکن است در منزل آنها مرکز توجه بوده و درگیر قوانینی نشده است، درنتیجه مهد کودک را جای مطلوبی نمی داند. در مورد نوع رفتارش در مهد کودک (لوس بودن و خودخواهی) به مرور زمان رفتار اجتماعی را فراگرفته و بهتر عمل خواهد کرد.بهتر است به کودکتان مسولیت بدهید در حد سن و توانایی فیزیکیش تا کودک یاد بگیرد پخته تر عمل کند.با مشاورین کودک فردا در تماس باشید. تهران:۹۰۹۲۳۰۱۶۹۳ شهرستانها:۹۰۹۹۰۷۰۳۱۶

  • الهام

    سلام و تشکر از مطالب مفیدتون
    من یه دختر دو سال و چهار ماهه دارم
    دختر من خیلی گریه می کنه. هر چی که طبق میلش نباشه براش خیلی گریه می کنه. وقتی خودم تو خونه باهاش تنها هستم اهمیت نمیدم تا خسته بشه. ولی وقتی کسه دیگه ای همراهمون باشه به گریه کردن ادامه میده. لطفن من و راهنمایی کنین.
    مرسی

    • کودک فردا

      در پاسخ به الهام
      با سلام
      گاهی اوقات گریه های زیاد کودک نشاندهنده این است که دوست دارد مورد توجه قرار گیرد و دیده شود. شما نسبت به گریه هایش آرام باشید و هرگز با برخورد تند او را از این کار نهی نکنید و البته لازم نیست پشت گریه هایش به خواسته و امتیازی که می خواهد برسد. چه در ارتباط با شما و چه در ارتباط با دیگران. ثابت قدم باشید. با کودکتان زیاد بازی کنید و به احساسات او اهمیت بدهید تا حس کند به صورت مثبت می تواند مورد توجه قرار گیرد. برای مشاوره دقیق تر با خطوط ما در تماس باشید.

  • زهره

    با سلام و عرض خسته نباشید و تشکر از مطالب مفید سایت تون
    من ۲فرزند دارم دختری ۷ساله که امسال به کلاس اول میره و پسری ۴ ساله
    مشکلم بیشتر با دخترم هست لجباز و بازی گوشه و اصلا حرف گوش نمیکنه
    مدام تنبلی میکنه و تکالیفش رو انجام نمیده و مجبور میشم تا تمام کردن تکالیفش از همه ی کارهام دست بکشم و بشینم کنارش و مدام بگم بنویس… اگه بلند شم تا کاری انجام بدم اون هم بلا فاصله مشغول بازی یا تماشای تلوزیون میشه
    چندبار امتحان کردم که بی توجه باشم تا با تکالیف انجام نداده بره کلاس تا تنبیه بشه ولی اصلا براش مهم نیست که معلم دعواش کنه یا پیش همکلاسی هاش خورد بشه
    من با تنبلی دخترم چیکار کنم؟
    هر کلاسی که میبرمش نصفه مزاره کلاس شنا، زبان، نقاشی، یو سی مس…

    • کودک فردا

      در پاسخ به زهره
      با سلام
      نیاز به بررسی بیشتری می باشد تا میزان تمرکز کودک و احیانا اگر مشکلاتی در این زمینه دارد سنجیده شود. ولی می توانید با استفاده از فنون رفتاری و تشویق های درست و برنامه ریزی جالب و جذاب برای کودک زمان نشستن و انجام تکالیف برای کودکتان را بیشتر و مطلوبتر نمایید. با خطوط ما در تماس باشید.

  • زهرا احمدی

    با سلام
    از مطالبمفید سایتتون واقعا ممنونم
    پسر سه ساله ای دارم که تنها بازی کردن را اصلا دوست نداره، توی خونه اگهمن باهاش بازی نکنم سراغ اسباب بازیهاش نمی ره، فقط دنبال من راهمی ره، در کل خیلی کم با اسباب بازی بازی می کنه. خیلی خسته ام می کنه!!!
    ممنون میشم اگه راهنماییم کنید

    • کودک فردا

      در پاسخ به زهرا احمدی
      با سلام
      ممکن است کودک هنوز اضطراب جدایی دارد و از دور شدن از شما نگران است. باید به این موضوع رسیدگی شود و رفتارهای مستقلانه کودک تقویت شود و مهد را برایش شروع کنید.برای مشاوره دقیق تر با خطوط ما در تماس باشید.

  • روشن

    بسیار ممنون از پاسخ و راهنماییتون
    اتفاقا بسیار به کتاب خواندن و قصه گفتن علاقه داره و من و پدرش همیشه کار های خوب را از قصه تعریف کردن بهش یاد می دیم ، ولی وقتی کار خلاف بر اون چیزی که حتی در کتاب یاد گرفته انجام می ده خودش شدیدا ناراحت می شه و شروع می کنه به معذرت خواهی و گریه مثلا نمونه اش نقاشی کردن روی دیوار ، خودش نقاشی کشیده وقتی وارد اتاقش می شم بدون اینکه هنوز عکس العملی بروز بدم اون گریه می کنه و اصرار به پاک کردن نقاشی داره و دائماً تکرار می کنه ببخشید اشتباه کردم ، من حتی با ارامش واسش توضیح می دم بعضی وقتا پیش میاد اشکال نداره ، این نمونه در همه رفتارهاش نشون داده می شه حتی وقتی خسته و بی حوصله است و بهانه می گیره و چیزی رو پرت می کنه باز خودش زود تر از عکس العمل ما خودش رو سرزنش میکنه
    البته شاید این موضوع خاصی نباشه که خودش مسولیت کار اشتباهش رو به عهده می گیره و من زیادی حساسیت دارم . ولی فکر می کنم شاید بخاطر توجه زیاد به کاراش اینقدر حساس شده .

  • روشن

    با سلام
    من دختر سه سال و نیمه ای دارم و در خارج از کشور زندگی می کنم،(ترکیه) به علت کار همسرم که دانشجو ست همیشه احساس می کردم اینجا بصورت موقتی خواهم بود و به دلیل دور بودن منزل از مرکز شهر و مسافرت دائم به ایران هنوز اقدام به فرا گیری زبان اینجا نکردم به همین علت دخترم رو به مهد نفرستادم و به طبع او هم در برقراری ارتباط با بچه ها اینجا مشکل داره، البته با بزرگ سالان مشکلی نداره چون الگوی رفتاریش من و پدرش بودیم. چون من و او اکثرا در خانه با هم هم بازی هستیم احساس می کنم خیلی زیاد حساس شده، همیشه سعی کردم از کلمات منفی در برابرش استفاده نکنم ، و کارهای خطاش رو فقط تذکر بدم ولی متاسفانه از جمله دختر خوب دختریه که گوش به حرف مامان و باباش می کنه زیاد استفاده کردم ، این باعث شده بسیار عادات خوبی داشته باشه ولی بسیار هم در برابر کار اشتباه خودش حساس باشه مثلا وقتی کار درستی انجام نمی ده حتی ممکنه بسیار کار ساده ای باشه و فقط شخص مخاطب توجه کنه به کارش سریع ناراحت می شه و گریه می کنه و کلی دچار عذاب وجدان می شه این رفتار داره باعث عدم اعتماد به نفسش هم می شه ،از شما خواهش می کنم راهنمایی کنید

    • کودک فردا

      با سلام
      البته بهتر است که کودک هر چه زودتر وارد اجتماع هم سن و سالان خودش شود و بهترین گزینه در این مورد مهد کودک است و خود کودک به مرور زبان را فرا خواهد گرفت البته بهتر است که زمان هایی هم در خانه با او به زبان دوم صحبت شود. در مورد حساس بودن کودکتان نیز دقت کنید که در مورد دختر خوب و یا بد بودن صحبت نکنید و بیشتر بر روی کاری که اتفاق افتاده تمرکز کنید و نه بر شخصیت کودک.در ارتباط بودن با کودکان دیگر خطا کردن را برایش طبیعی تر جلوه می دهد و خودش را تنها در این موارد حس نمی کند.شما می توانید از طریق بازی های نمایشی و قصه ها تجربیات بیشتری را به او منتقل کنید و او با خطاها و اشتباهات و بلند شدن های دوباره شخصیت های قصه ها آشنا می شود و با این بخش از خصوصیات طبیعی انسانی در ارتباط قرار می گیرد.

  • ابوالفضل

    با سلام
    جدیدا احساس می کنم پسر سه ساله‌ی من خیلی وابستگی شدیدی به من و مادرش داره.
    بیرون که می ریم دستشو از دستم ول نمی کنه و می چسبه بهم. در مورد مادرش هم همینطور.
    جدیداً وقتی که خونه یکی از اقوام می خواهیم بریم تا ۲۰ دقیقه از کنارمون تکون نمی خوره. بعدش با بازی اطرافیون تازه یخش باز می شه.
    نکته‌ی جالب اینکه خونه پدر خودم و یا پدر خانمم که می رویم همین وابستگی رو زیاد نشون می ده با وجود اینکه اونجا زیاد می ره و هموشون رو می شناسه.
    و نکته پایانی اینکه وقتی یکی از بچه های فامیل مثلا اسباب بازیشو ازش می گیره از من کمک می خواد.
    می خواستم اگه نکته‌ای دارید راهنمایی بفرمایید.
    با تشکر

    • کودک فردا

      با سلام
      نیاز به بررسی بیشتری است ولی به صورت کلی رفتارهای مستقلانه اش را تقویت کنید و همیشه قبل از جایی رفتن یک قدرت پیش بینی به او دهید یعنی در مورد افرادی که در مهمانی هستند و کارهایی که می تواند در مهمانی انجام دهد با او صحبت کنید.در موارد اختلاف بر سر اسباب بازی و مواردی از این قبیل لازم است مهارت حل مساله و یا بازی های دفاعی را به او آموزش دهید ، برای دریافت کمک بیشتر با مشاورین کودک فردا در تماس باشید.

  • محبوبه

    سلام ممنون از راهنماییتون…چشم من توجه بیشتری به کودک۳ساله ام میکنم اما منظورتون از بازی هدفدار رو لطفا توضیح بدین.حتما با خط شما تماس میگیرم.متشکرم

    • کودک فردا

      با سلام
      منظور از بازی های هدف دار بازی هایی است که هدفی را دنبال می کند.مثلا بازی برگ جمع کردن در پارک ها که کودک ضمن بازی و لذت بردن باعث توجه و تمرکزش نیز می شود یا تکنیک های بازی درمانی که در عین بازی ،هدف های به خصوصی هم دنبال می شود.

  • محبوبه

    سلام خواهش میکنم راهنمایی کنید پسر ۳ساله ای دارم که هرجاکه میبریمش خیلی اذیت میکنه.مدام در حال خرابکاری هستش ودلش میخواد سربه سر دیگران از کوجیک تا بزرگ بزاره وخودش میخنده اگر دعواش کنیم فحش میده…توی خونه وقتی کسی نیست بهتر گوش میکنه اما وای اگر جایی بریم دیگه منو نمیبینه وصدامو نمیشنوه…من هم خیلی عصبی شدم و اعتماد بنفسم هم کم شده .میگم ببرمش پارک میبرم انقدر اذیت میکنه که پشیمون میشم…خیلی باهوشه و حرف زدن رو هم خیلی زودتر از هم سن و سالاش شروع کرد.تا ینفر بهش نگاه کنه دلش میخواد تا فردا براش حرف بزنه با اینکه من و پدرش هم خیلی به حرفاش گوش میکنیم.

    • کودک فردا

      با سلام
      کودکان در این سن و سال از یک طرف استقلالشان رشد کرده و دوست دارند خودشان دست به امتحان بزنند و کشف کنند و از طرفی سطح لجبازی ها و نافرمانی هایشان نیز بالاتر رفته است. به او توجه کنید،تا می توانید با او بازی کنید ،پارک بردن را ادامه دهید و در آنجا بازی های آزاد و نیز هدف دار را برایش ترتیب دهید.آرام آرام قانون هایی را وارد زندگیش کنید و از طریق تشویق و انگیزه به او کمک در اجرایشان کنید. و البته مهد رفتن را نیز برایش شروع کنید. برای آموزش نحوه ی رفتاری درست والدین و برطرف کردن اشکالات تربیتی نیز با خطوط ما در تماس باشید.

پاسخی دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


4 + = یازده

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>