- چرا نباید از کسی که نمی شناسمش هدیه بگیرم؟
- چرا نباید سوار ماشین غریبه ها بشم؟
- برای فرار از دست کسی که نمی شناسم چکار باید بکنم؟
ترس درباره ی امنیت کودکان یک واقعیت تلخ زندگی امروزی است. اما این امکان وجود دارد که کودکتان را با راهکارهایی تجهیز کنید تا با توجهات ناخوشایند افراد غریبه مقابله کند. این کار به شما آرامش خاطر می دهد و به تدریج که کودکانتان بزرگتر می شوند، دیگر لازم نیست فعالیت های آنان را به شکل غیر عادی محدود کنید.
رهنمودهایی برای پاسخ های شما:
- به علت اعتماد ذاتی کودکان به بزرگسالان مهربان، لازم است شما یکی از درسهای خشن زندگی را به آنها بیاموزید، و آن این است که برخی چیزها ممکن است خطرناکتر از آنچه به نظر می رسند باشند. به هر حال این نکته اهمیت دارد که بین گفته های خود توازن برقرار کنید. شما می خواهید از کودکان خود مراقبت کنید و اطلاعات لازم برای محافظت از خودشان را به آنها بدهید، اما قطعا دوست ندارید که آنها رفتار دوستانه خود را از دست بدهند و اصولا دیگر به هیچ کس اعتماد نکنند. این کار آسان نیست و ممکن است ناعادلانه هم باشد، اما سلامت و امنیت کودکانتان اهمیت بیشتری دارد.
- هدف شما باید این باشد که کودکتان را بدون ایجاد ترس و نگرانی بی مورد، آموزش دهید تا از غریبه ها، به هر شکلی که به او نزدیک شوند، دوری کند، به طوری که این مساله تبدیل به یک حقیقت مسلم و غیرقابل بحث و قسمتی طبیعی از زندگی او شود، درست مانند دست نزدن به پریز برق یا بازی نکردن با چاقوی تیز.
- کودکان برای آنکه بدانند در موارد خاص چگونه عمل کنند، نیاز به دستورالعملهای روشن و قابل فهم دارند. فهرستی از این موارد را به شکل یک جدول تنظیم کنید و به دفعات آن را تکرار کنید تا کودکتان از بر شود. برای آنکه به خاطر آوردن مطالب را راحتر کنید، به آنها وزن و قافیه بدهید. سعی کنید کودکتان آدرس، شماره ی تلفن و نام کامل خود را بداند (هر چه زودتر بهتر). علاوه بر شماره تلفن خودتان، شماره ی یک مرکز حمایت از کودکان را نیز به او یاد بدهید.
- به عنوان پدر ومادر، بهتر است همیشه بدانید کودکتان کجاست. این امر ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما در بسیاری از موارد توجه شما به آسانی به چیز دیگری معطوف می شود و وقتی که برمی گردید، می بینید که کودکتان از دید شما خارج شده است. از طرف دیگر احتمالا دوست ندارید که فعالیتهای کودکان بزرگتر خود را کاملا محدود کنید. پس از همان ابتدا این قاعده را برای کودکتان روشن کنید که او به شرطی می تواند بیرون برود که همیشه با دوستانش باشد و آنها هم درس هایی را که شما به کودکتان آموخته اید بدانند. کودک خود را تشویق کنید تا نسبت به زمان دقیق بازگشتش به خانه احساس مسئولیت کند و اگر برنامه تغییر کرد، حتما به شما تلفن کند.
- قدری جرات و جسارت را در کودک خود تشویق کنید تا از مقاومت کردن نترسد. بعضی از موقعیت های احتمالی را نیز با کودکتان بازی کنید تا مطمئن شوید که او از چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد آگاه است.
پاسخ های شما:
- پاسخ برای سنین ۲ تا ۴ سال: من دوست ندارم تو با افرادی که نمی شناسی صحبت کنی، چون ممکن است آدمهای خوبی نباشند. حتی اگر آنها به تو شکلات بدهند، شاید به این دلیل باشد که بخواهند تو را با خودشان ببرند. بنابراین هیچ وقت بدون اجاره ی بابا یا مامان سوار ماشین کسی نشو و با کسی به گردش نرو، حتی اگر یک بچه باشد.
- پاسخ برای سنین ۴ تا ۶ سال: اگر گم شدی و شخصی سعی کرد با تو صحبت کند، به او جواب نده و از او دور شو. فریاد بزن، جلوی اولین خانمی را که دیدی بگیر یا داخل یک مغازه شو و بگو ((من در خطر هستم، لطفا به من کمک کنید)). سپس از آنها بخواه به تو کمک کنند تا به ما تلفن کنی.
- پاسخ برای سنین ۶ تا ۸ سال : تو هیچ وقت نباید با غریبه ها صحبت کنی یا به آنها نزدیک شوی. هرگز در خیابان به تنهایی راه نرو، حتی اگر مسیر کوتاه باشد. همیشه با یکی دو نفر از دوستان خود راه برو، زیرا هرچه تعداد شما بیشتر باشد امنیت بیشتری خواهید داشت. هرگز هنگام تاریکی به خیابان نرو، حتی با دوستانت. به دوستانت هم اجازه نده با غریبه ها صحبت کنند. اگر یکی از آنها این کار را کرد یا سوار ماشین کسی شد، فورا به خانه بیا و به ما بگو. اگر در خیابان تنها ماندی، حتی اگر راه خانه را می دانی، همان جا بمان و کسی را پیدا کن که به ما تلفن کند تا یکی از ما به دنبال تو بیایید. اگر زمانی ترسیدی یا گم شدی، از یک خانم بخواه به تو کمک کند و اسم، آدرس و شماره ی تلفن خودت را به او بگو، یا سعی کن یک مامور پلیس پیدا کنی.
- پاسخ برای سنین ۸ تا ۱۱ سال : اشخاصی وجود دارند، بخصوص در بین مردها، که دوست دارند بچه ها را اذیت کنند. تو باید از این آدمها دوری کنی، زیرا آنها از تو قویتر هستند. همراه بودن با دوستان از خطر جلوگیری می کند، اما اگر هوا تاریک باشد و تو بخواهی از طریق کوچه های خلوت به خانه بیایی تا زودتر برسی، آن وقت ممکن است حتی تعداد زیادی از دوستانت هم نتوانند از تو محافظت کنند. بنابراین همیشه مسیرت را از خیابانهای پهن و روشن انتخاب کن، در پیاده رو در سمتی که به خیابان نزدیکتر است راه برو، گامهایت را بلند و محکم بردار، سرت را بالا بگیر، دستانت را مانند سربازان تکان بده و با خودت چیزی مثل یک ساک ورزشی حمل کن. افراد بد نیت معمولا به فردی که این چنین راه می رود، نزدیک نمی شوند. اگر زمانی یک غریبه تو را گرفت، با فریاد از دوستانت بخواه کمک خبر کنند یا اینکه فورا به ما یا یک بزرگسال قابل اعتماد اطلاع دهند. هیچ وقت به افراد ناشناس بی ادبی نکن، و هرگز به دنبال دعوا نگرد. اگر گم شدی، سعی کن یک مامور پلیس پیدا کنی یا به خانمی در خیابان بگو، یا اینکه به داخل یک مغازه، اغذیه فروشی، یا رستوران برو و از آنها بخواه به تو اجازه دهند تا به وسیله ی تلفن با ما تماس بگیری. این کارت تلفن را هم همراه داشته باش.
- منبع: برگرفته از کتاب ” پرسشهای کودکانه”، نوشته دکتر استاپرد