پرسش: آیا کودک درون تو رشد می کند؟
- بچه چطوری توی شکم تو زندگی می کند؟
- چرا بچه بیرون نمی افته؟
- بچه تو شکم تو چه کارهایی می تونه بکنه؟
- بچه تو شکم چطوری نفس می کشه؟
- بچه تو شکم چی می خوره؟
نحوه ی رشد و نمو جنین در رحم شدیدا ذهن کودکان را به خود معطوف می کند. وقتی آنها از وجود کودک آگاه می شوند، درست مانند بزرگسالان مجذوب پیشرفت او می شوند. اگر شما آبستن کودک جدیدی هستید، می توانید کودکان بزرگتر خود را، به محض شروع شدن پرسشهایشان، در این تجربه شریک کنید. در هر مرحله از بارداری تا آنجا که ممکن است به آنها اطلاعات بدهید، البته اطلاعاتی که در حد فهم و مناسب سن آنها باشد.
رهنمودهایی برای پاسخ های شما:
- این زمان فرصت مناسبی برای یک درس ساده زیست شناسی است. برای توضیح چگونگی رشد و نمو کودک در رحم از تصاویر کمک بگیرید.
- هنگام پاسخ دادن به کودک زیر هشت سال فقط با شرحی کلی شروع کنید. در مورد کودکان هشت تا یازده سال به تدریج توضیحات خود را مفصلتر و پیچیده تر کنید.
- سن کودک هر قدر باشد، همواره بر این حقیقت تاکید کنید که نوزاد خوشحال و راضی است، و چند هفته پس از لقاح می تواند در رحم حرکت کند. اگر نوزاد خواهر یا برادر آینده کودک شماست، هدف این است که به کودکتان کمک کنید رابطه ی نزدیکی با نوزاد متولد نشده برقرار کند، تا پس از تولد، نوزاد مورد استقبال و محبت او قرار گیرد. به این ترتیب باعث می شوید کودک بزرگتر احساس رها شدگی و حسادت نکند.
- کودک خردسالتان را در حالی که سرش نزدیک شکم شما قرار دارد، بخوابانید و چیزهایی شبیه به این بگویید: “من الان دو بچه ام را در بغل گرفته ام.” این کار به کودک شما کمک می کند قبل از تولد نوزاد، به حضور شخص دیگری در خانواده عادت کند و او را تشویق می کند تا نوزاد را پس از تولد خیلی راحت تر بپذیرد.
- همیشه هنگام صحبت کردن درباره ی نوزاد در راهتان، را “کوچولوی تو” بنامید. به این ترتیب کودک شما احساس می کند نوزاد جدید متعلق به او هم هست. این کار کمک می کند تا قبل از بدنیا آمدن نوزاد، در او نوعی احساس مالکیت و حمایتگری نسبت به کودک جدید ایجاد شود.
- همه ی خانواده با هم نامی برای نوزاد انتخاب کنید.
- اجازه دهید کودکتان لگد زدن نوزاد را احساس کند و موقع انجام معاینات پیش از زایمان، کودکتان را نیز با خود ببرید تا بتواند صدای قلب نوزاد را بشنود و نوزاد را در تصویر برداری سونوگرافی ببیند.
پاسخ های شما:
پاسخ برای سنین ۲ تا ۴ سال: کوچولوی تو در شکم مادر برای خودش لانه دارد که خیلی راحت، گرم و نرم، و تاریک است و آنجا با خوشحالی و امنیت زندگی می کند.
پاسخ برای سنین ۴ تا ۶ سال: کوچولوی تو در کیسه ی مخصوصی رشد می کند که به آن رحم می گویند. رحم داخل شکم مامان است. بچه از رحم بیرون نمی افتد، زیرا پایین رحم تا زمان به دنیا آمدن او محکم بسته است. کوچولوی تو آنجا خیلی خوشحال است، لگد می زند، انگشت شستش را می مکد، چشم هایش را باز و بسته می کند یا به صداهای شکم مادر گوش می دهد. گاهی هم استراحت می کند.
پاسخ برای سنین ۶ تا ۸ سال: هنگامی که بچه ی داخل رحم یک ماهه است، به اندازه ی ناخن انگشت شست توست. وقتی به شش هفتگی می رسد، قلب او می تپد و مغز او نیز در حال شکل گرفتن است. دست ها و پاهای بچه، اول به صورت جوانه های کوچکی هستند و تا دوازده هفتگی انگشتان دست و پای او شکل می گیرند و او شبیه یک انسان کوچولو می شود که فقط به اندازه ی انگشت اشاره ی من است. خیلی طول می کشد (نه ماه تمام) تا بچه به اندازه ی کافی رشد کند و به دنیا بیاید. او نیازی به خوردن، آشامیدن و نفس کشیدن ندارد، زیرا غذا و اکسیژن از طریق لوله ی مخصوصی به او می رسد. این لوله به شکم بچه متصل است و رابط بین او و مادر است.
پاسخ برای سنین ۸ تا ۱۱ سال: وقتی اسپرم پدر به تخمک مادر می پیوندد، بچه به اندازه ی یک سر سوزن است. اما فقط حدود سه ماه بعد او در رحم به شکل یک کودک واقعی درمی آید. در طی هفته های نخستین، بچه از مراحلی گذر می کند که به نظر می رسد مانند ماهی آبشش، و مانند میمون دم کوچکی دارد. بعضی ها معتقدند اینها نشانه ی آن است که انسان از موجودات دریایی و سپس از میمون تکامل یافته است. غذا و نوشیدنی بچه از خون مادر تامین می شود و از طریق بند ناف به او می رسد. تو می توانی روی شکم خودت محلی را که بندناف قرار داشته است ببینی. بندناف به قسمتی از رحم منتهی می شود که به آن جفت می گویند. خون بچه و مادر در جفت به هم می رسند تا بچه بتواند غذا و اکسیژن بگیرد و مواد زاید مثل دی اکسید کربن را دفع کند.
منبع: برگرفته از کتاب ” پرسشهای کودکانه”، نوشته دکتر استاپرد